EARTH: মানুহৰ স্বাৰ্থপৰতা আৰু পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্য

মানুহৰ স্বাৰ্থপৰতা আৰু পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্য

DD TIMESত লিখিছে সত্যব্ৰত বৰাই

পৃথিৱী এটা সুন্দৰ গ্ৰহ, য’ত জীৱনৰ বিভিন্ন ৰূপ পৰিপূৰ্ণ হৈ আছে। মানুহ, পশু, পক্ষী, গছ-গছনি, নদী, পৰ্বত সকলোৱে এই পৃথিৱীৰ অংশ। কিন্তু মানুহে নিজৰ বুদ্ধিমত্তা আৰু ক্ষমতাৰ জোৰত পৃথিৱীখনক নিজৰ সম্পত্তি বুলি ভাবিবলৈ ধৰিছে। তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ সম্পদক নিজৰ সুবিধাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছে, যাৰ ফলত পশু-পক্ষীৰ জীৱন আৰু পৰিৱেশৰ ওপৰত গুৰুতৰ প্ৰভাৱ পৰিছে। পৃথিৱী কেৱল মানুহৰ বাবেই নহয়, ই সকলো জীৱৰ বাবে এক সাধাৰণ ঘৰ।
পৃথিৱীত জীৱনৰ সৃষ্টিৰ সময়ৰ পৰাই মানুহৰ লগতে পশু, পক্ষী, মাছ, কীট-পতংগ আৰু গছ-গছনিয়ে পৰস্পৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি জীয়াই আছে। প্ৰকৃতিয়ে সকলো জীৱৰ বাবে এক সুষম পৰিৱেশৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল। গছ-গছনিয়ে অক্সিজেন যোগান ধৰে, পশু-পক্ষীয়ে খাদ্য শৃংখলত ভাৰসাম্যতা ৰক্ষা কৰে আৰু পানী, বায়ু আৰু মাটিয়ে সকলো জীৱৰ জীৱন ধাৰণৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় উপাদান যোগায়। এই সুষম পৰিৱেশত প্ৰত্যেক জীৱৰ সমান অধিকাৰ আছে। কিন্তু মানুহে নিজৰ স্বাৰ্থপৰতা আৰু লোভৰ বশৱৰ্তী হৈ পৃথিৱীৰ সম্পদৰ ওপৰত একচেটিয়া অধিকাৰ দাবী কৰিবলৈ ধৰিছে।

মানুহৰ বুদ্ধিমত্তা আৰু প্ৰযুক্তিৰ উন্নতিয়ে তেওঁলোকক পৃথিৱীৰ অন্যান্য জীৱৰ তুলনাত শক্তিশালী কৰি তুলিছে। মানুহে অট্টালিকা, ৰাস্তা, কাৰখানা আৰু নগৰ নিৰ্মাণ কৰিছে, যাৰ ফলত পশু-পক্ষীৰ প্ৰাকৃতিক বাসস্থান ধ্বংস হৈছে। বনাঞ্চল ধ্বংস, নদীৰ পানী দূষিতকৰণ আৰু জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ দৰে সমস্যাৰ ফলত পৃথিৱীৰ অন্যান্য জীৱৰ অস্তিত্ব বিপন্ন হৈ পৰিছে। বাঘ, হাতী, গঁড় আৰু বিভিন্ন পক্ষীৰ প্ৰজাতি বিলুপ্তিৰ পথত আগবাঢ়িছে। মানুহৰ কাৰ্যকলাপৰ বাবে অন্য জীৱৰ বাসস্থান সংকুচিত হৈছে আৰু জীৱন ৰক্ষাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সম্পদৰ অভাৱ ঘটিছে।

পৃথিৱীৰ প্ৰত্যেক জীৱৰ নিজৰ অধিকাৰ আছে। পশু-পক্ষীৰো জীয়াই থকাৰ, খাদ্য গ্ৰহণৰ আৰু সুৰক্ষিত বাসস্থানৰ অধিকাৰ আছে। এটা হৰিণৰো বনত মুক্তভাৱে জীয়াই থকাৰ অধিকাৰ আছে, ঠিক যেনেকৈ মানুহৰ নিজৰ ঘৰত জীয়াই থকাৰ অধিকাৰ আছে। কিন্তু মানুহে বনাঞ্চল কাটি খেতি, কাৰখানা বা আৱাসিক অঞ্চলৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছে, যাৰ ফলত হৰিণৰ দৰে জীৱৰ বাসস্থান নোহোৱা হৈছে। একেদৰে, নদীৰ মাছৰ পানীত জীয়াই থকাৰ অধিকাৰ আছে, কিন্তু মানুহৰ দ্বাৰা সৃষ্ট প্ৰদূষণৰ ফলত নদীৰ পানী বিষাক্ত হৈ পৰিছে। এই কাৰ্যকলাপে পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্যতা নষ্ট কৰিছে আৰু অন্যান্য জীৱৰ অধিকাৰক ক্ষুণ্ণ কৰিছে।

মানুহৰ এই মনোভাৱৰ মূল কাৰণ হৈছে তেওঁলোকৰ স্বাৰ্থপৰতা আৰু পৃথিৱীৰ ওপৰত আধিপত্য বিস্তাৰৰ মানসিকতা। মানুহে ভাবে যে তেওঁলোক পৃথিৱীৰ মালিক আৰু পৃথিৱীৰ সম্পদ কেৱল তেওঁলোকৰ সুবিধাৰ বাবেই। এই ভুল ধাৰণাৰ ফলত পৰিৱেশৰ ধ্বংস, জীৱজন্তুৰ বিলুপ্তি আৰু প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ অপচয় ঘটিছে। অত্যধিক মাছ ধৰাৰ ফলত সমুদ্ৰৰ মাছৰ সংখ্যা হ্ৰাস পাইছে, যাৰ প্ৰভাৱ সমুদ্ৰৰ খাদ্য শৃংখলত পৰিছে। একেদৰে, অত্যধিক খনিজ সম্পদ আহৰণৰ ফলত মাটিৰ উৰ্বৰতা হ্ৰাস পাইছে, যাৰ প্ৰভাৱ কৃষিৰ ওপৰতো পৰিছে।

পৃথিৱীৰ প্ৰত্যেক জীৱৰ নিজৰ ভূমিকা আছে। পশু-পক্ষী আৰু গছ-গছনিয়ে পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্যতা ৰক্ষা কৰাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। মৌমাখিয়ে ফুলৰ পৰাগযোগ সাধন কৰি গছ-গছনিৰ প্ৰজননত সহায় কৰে, যাৰ ফলত খাদ্য উৎপাদন বৃদ্ধি পায়। একেদৰে, পক্ষীয়ে কীট-পতংগ খাই কৃষিৰ ক্ষতি ৰোধ কৰে। কিন্তু মানুহৰ কাৰ্যকলাপৰ ফলত এই জীৱবিলাকৰ জীৱন বিপন্ন হৈছে, যাৰ ফলত পৰিৱেশৰ ওপৰতো প্ৰভাৱ পৰিছে। যদি আমি এই পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্যতা নষ্ট কৰি যাওঁ, তেন্তে ইয়াৰ প্ৰভাৱ মানুহৰ জীৱনৰ ওপৰতো পৰিব।

এই সমস্যাৰ সমাধানৰ বাবে আমি সকলোৱে সচেতন হ’ব লাগিব। পৃথিৱী কেৱল মানুহৰ বাবে নহয়, ই সকলো জীৱৰ সাধাৰণ ঘৰ। আমি পশু-পক্ষীৰ অধিকাৰৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰকাশ কৰিব লাগিব। বনাঞ্চল সংৰক্ষণ, প্ৰদূষণ হ্ৰাস আৰু পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্যতা ৰক্ষাৰ বাবে পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰাটো জৰুৰী হৈ পৰিছে। সৰু সৰু পদক্ষেপ, যেনে গছ ৰোপণ, প্লাষ্টিকৰ ব্যৱহাৰ হ্ৰাস, আৰু জীৱজন্তুৰ সুৰক্ষাৰ বাবে সচেতনতা বৃদ্ধিয়ে এই দিশত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে।

ইয়াৰ উপৰি, শিক্ষা আৰু সচেতনতাৰ জৰিয়তে মানুহৰ মানসিকতা সলনি কৰাটো প্ৰয়োজন। শিশুসকলক সৰুৰ পৰাই পৰিৱেশ আৰু জীৱজন্তুৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে শিক্ষা দিব লাগিব। চৰকাৰ আৰু সমাজৰ সহযোগিতাৰে বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণৰ বাবে অভয়াৰণ্য আৰু সংৰক্ষিত অঞ্চল গঢ়ি তুলিব লাগিব। পৃথিৱীৰ সম্পদৰ সুস্থিৰ ব্যৱহাৰৰ জৰিয়তে আমি সকলো জীৱৰ অধিকাৰৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰকাশ কৰিব পাৰোঁ।

পৃথিৱী কেৱল মানুহৰ বাবে নহয়। ই সকলো জীৱৰ সাধাৰণ ঘৰ আৰু প্ৰত্যেক জীৱৰ জীয়াই থকাৰ সমান অধিকাৰ আছে। মানুহৰ স্বাৰ্থপৰতা আৰু অত্যধিক সম্পদৰ ব্যৱহাৰে পৰিৱেশ আৰু অন্যান্য জীৱৰ জীৱনৰ ওপৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাইছে। আমি যদি পৃথিৱীৰ ভাৰসাম্যতা ৰক্ষা কৰিব বিচাৰোঁ, তেন্তে পশু-পক্ষীৰ অধিকাৰৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰকাশ কৰি, পৰিৱেশ সংৰক্ষণৰ বাবে কাম কৰিব লাগিব। পৃথিৱীৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু জীৱনৰ বৈচিত্ৰ্য ৰক্ষা কৰাটো আমাৰ সকলোৰে দায়িত্ব।